婴孩
拼音yīng hái
注音一ㄥ ㄏㄞˊ
繁体嬰孩
词语解释
婴孩[ yīng hái ]
⒈ 幼儿,小孩(一至三岁)
英baby; infant;
引证解释
⒈ 幼儿。
引《列子·天瑞》:“人自生至终,大化有四:婴孩也,少壮也,老耄也,死亡也。”
唐 方干 《送道人归旧岩》诗:“目覩婴孩成老叟,手栽松柏有枯枝。”
宋 苏轼 《种松得徕字》诗:“山僧老无子,养护如婴孩。”
冰心 《寄小读者》十一:“想起一千九百二十三年前,一个纯洁的婴孩,今夜出世。”
国语辞典
婴孩[ yīng hái ]
⒈ 婴儿、孩童。比喻年幼。
引《薛仁贵征辽事略》:「臣虽年迈,辽兵尚若婴孩,愿陛下无虑。」
相关词语
- hái tóng孩童
- hái ér孩儿
- hái zǐ孩子
- nǚ hái女孩
- nán hái男孩
- qì yīng弃婴
- xiǎo hái小孩
- yīng ér婴儿
- ā hái ér阿孩儿
- bù tāi hái不胎孩
- bā shí hái ér八十孩儿
- bái yù yīng白玉婴
- běi gōng yīng ér北宫婴儿
- cūn dì zǐ hái ér村弟子孩儿
- chén yīng晨婴
- dì zǐ hái ér弟子孩儿
- dǎn dà mā mā hé tā de hái zǐ mén胆大妈妈和她的孩子们
- dào bēng hái ér倒绷孩儿
- dá hái答孩
- dāi dá hái呆答孩
- dāi dǎ hái呆打孩
- ér hái儿孩
- guāi hái zǐ乖孩子
- gū hái孤孩
- gōu yīng钩婴
- huán yīng还婴
- hǔ là hái虎剌孩
- hài hái zǐ害孩子
- hái zǐ wáng孩子王
- hái chì孩赤
- hái chóng孩虫
- hái ér shēn孩儿参
词语组词