始孩
拼音shǐ hái
注音ㄕˇ ㄏㄞˊ
词语解释
始孩[ shǐ hái ]
⒈ 谓婴儿刚会笑。
引证解释
⒈ 谓婴儿刚会笑。
引《文选·潘岳＜寡妇赋＞》：“孤女藐焉始孩。”
李善 注：“《孟子》‘孩提之童无不知爱其亲者’。 赵岐 曰，孩提，谓二三岁之间，始孩笑可提抱者。 《礼记·内则》曰，子生三月，孩而名。”
相关词语
- chuàng shǐ创始
- chū shǐ初始
- èr shǐ二始
- fāng shǐ方始
- hái tóng孩童
- hái ér孩儿
- hái zǐ孩子
- kāi shǐ开始
- nǚ hái女孩
- nán hái男孩
- qǐ shǐ起始
- shǐ zhōng始终
- wèi shǐ未始
- xiǎo hái小孩
- yī shǐ伊始
- yuán shǐ原始
- ā hái ér阿孩儿
- bù wéi fú xiān，bù wéi huò shǐ不为福先，不为祸始
- bó shǐ伯始
- běn shǐ本始
- bù tāi hái不胎孩
- bào běn fǎn shǐ报本反始
- bā shí hái ér八十孩儿
- chuàng shǐ rén创始人
- cūn dì zǐ hái ér村弟子孩儿
- chàng shǐ唱始
- chàng shǐ倡始
- dāng wù shǐ zhōng当务始终
- dǔ shǐ zhī zhōng睹始知终
- dì zǐ hái ér弟子孩儿
- tài shǐ大始
- dǎn dà mā mā hé tā de hái zǐ mén胆大妈妈和她的孩子们
词语组词