津童
拼音jīn tóng
注音ㄐ一ㄣ ㄊㄨㄥˊ
词语解释
津童[ jīn tóng ]
⒈ 船家的孩子。
引证解释
⒈ 船家的孩子。
引唐 张说 《喜度岭》诗：“江妾晨炊黍，津童夜櫂舟。”
唐 李端 《送路司谏侍从叔赴洪州》诗：“村女解收鱼，津童能用檝。”
相关词语
- ān tóng安童
- ā tóng阿童
- ér tóng儿童
- hái tóng孩童
- jīn tiē津贴
- mù tóng牧童
- mí jīn迷津
- niú jīn牛津
- nǚ tóng女童
- píng jīn平津
- tiān jīn天津
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wán tóng顽童
- wèn jīn问津
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- bù gǎn wèn jīn不敢问津
- bái mǎ jīn白马津
- bā tóng巴童
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- běi jīn北津
- bào tóng报童
词语组词