啖啖
词语解释
啖啖[ dàn dàn ]
⒈ 贪得貌。
引证解释
⒈ 贪得貌。
引《荀子·王霸》：“不好循正其所以有，啖啖常欲人之有，是伤国。”
杨倞 注：“啖啖，并吞之貌。”
相关词语
- bái dàn白啖
- bá kuí dàn zǎo拔葵啖枣
- cān sōng dàn bǎi餐松啖柏
- cān dàn餐啖
- cán dàn蚕啖
- diào dàn调啖
- gōng kǔ shí dàn攻苦食啖
- zuǐ dàn咀啖
- jiǔ dàn酒啖
- jìn dàn进啖
- jiàn dàn健啖
- niè dàn啮啖
- shí dàn食啖
- yú táo dàn jūn余桃啖君
- yǐn dàn饮啖
- yǐ ròu dàn hǔ以肉啖虎
- hé dàn龁啖
- dàn zhào啖赵
- dàn zǎ啖咋
- dàn zhī yǐ lì啖之以利
- dàn zhǐ yǎo shé啖指咬舌
- dàn zhè啖蔗
- dàn cháng啖尝
- dàn fàn啖饭
- dàn fàn chǔ啖饭处
- dàn fàn dì啖饭地
- dàn dàn啖啖
- dàn hé啖龁
- dàn fàn zhī dào啖饭之道
- dàn hán啖函
- dàn jiáo啖嚼
- dàn míng啖名
词语组词