钞犯
拼音chāo fàn
注音ㄔㄠ ㄈㄢˋ
繁体鈔犯
词语解释
钞犯[ chāo fàn ]
⒈ 抢掠，侵犯。
引证解释
⒈ 抢掠，侵犯。
引《新唐书·突厥传上·思摩》：“各守而境，无相钞犯，有负约，我自以兵诛之。”
相关词语
- àn fàn案犯
- chù fàn触犯
- chāo piào钞票
- fàn àn犯案
- fàn shàng犯上
- fàn nán犯难
- fàn chóu犯愁
- fàn jiàn犯贱
- fàn fǎ犯法
- fàn guī犯规
- fàn rén犯人
- fàn zuì犯罪
- lái fàn来犯
- měi chāo美钞
- mào fàn冒犯
- ǒu fàn偶犯
- qiú fàn囚犯
- qīn fàn侵犯
- rén fàn人犯
- táo fàn逃犯
- wéi fàn违犯
- xián fàn嫌犯
- zuì fàn罪犯
- bù chāo簿钞
- bù fàn不犯
- běn fàn本犯
- bào chāo暴钞
- bào fàn暴犯
- bāo chāo包钞
- běi táng shū chāo北堂书钞
- bàng fàn傍犯
- bù kě qīn fàn不可侵犯
词语组词