童羊
拼音tóng yáng
注音ㄊㄨㄥˊ 一ㄤˊ
词语解释
童羊[ tóng yáng ]
⒈ 羊羔。
引证解释
⒈ 羊羔。
引《太平御览》卷八四引《周书》：“畋猎唯时，不杀童羊，不夭胎，童牛不服，童马不驰。”
相关词语
- ān tóng安童
- ā tóng阿童
- ér tóng儿童
- fàng yáng放羊
- gōng yáng公羊
- gāo yáng羔羊
- hái tóng孩童
- líng yáng羚羊
- mù tóng牧童
- mián yáng绵羊
- nǚ tóng女童
- shān yáng山羊
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wǔ yáng五羊
- wán tóng顽童
- yáng máo羊毛
- ài lǐ cún yáng爱礼存羊
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- bù chī yáng ròu kōng rě yī shēn shān不吃羊肉空惹一身膻
- bó yáng博羊
- běi shān yáng北山羊
词语组词