童騃
拼音tóng ái
注音ㄊㄨㄥˊ ㄞˊ
词语解释
童騃[ tóng ái ]
⒈ 由于年纪小而无知。
英young and ignorant;
引证解释
⒈ 年幼无知。
引唐 韩愈 《谢自然》诗:“童騃无所识,但闻有神仙。”
唐 白居易 《观儿戏》诗:“童騃饶戏乐,老大多忧悲。”
清 赵翼 《子才过访草堂》诗:“求荣求利耶,为此童騃乐。”
⒉ 泛指愚昧。
引《资治通鉴·后周太祖广顺二年》:“契丹 主童騃,专事宴游,无远志,非前人之比。”
《续资治通鉴·宋徽宗宣和四年》:“攸(蔡攸 )童騃不习事,谓功业可唾手致。”
清 吴樾 《意见书》:“戴湉 童騃,海内所知。”
相关词语
- ān ái闇騃
- ān tóng安童
- ā tóng阿童
- ér tóng儿童
- hái tóng孩童
- mù tóng牧童
- nǚ tóng女童
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wán tóng顽童
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- bā tóng巴童
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- bào tóng报童
- bǎng tóng榜童
- bǐ ái鄙騃
- bái sǒu huáng tóng白叟黄童
- chī yún ái yǔ痴云騃雨
- chī ái痴騃
- chī ér ái nǚ痴儿騃女
- chī ér ái zǐ痴儿騃子
- chī nán ái nǚ痴男騃女
词语组词