童羖
拼音tóng gǔ
注音ㄊㄨㄥˊ ㄍㄨˇ
词语解释
童羖[ tóng gǔ ]
⒈ 无角的公羊。喻决无的事物。
引证解释
⒈ 无角的公羊。喻决无的事物。
引《诗·小雅·宾之初筵》：“由醉之言，俾出童羖。”
毛 传：“羖羊不童也。”
陈奂 传疏：“今醉之言不中礼法，或有从而谓之，彼醉者推其类，必使羖羊物变而无角，谓出此童羖，以止饮酒。”
唐 元稹 《晚宴湘亭》诗：“甘心出童羖，须一尽时荒。”
宋 苏轼 《补龙山文》：“歌《诗》寧择，请歌《相鼠》，罚此陋人，‘俾出童羖。’”
相关词语
- ān tóng安童
- ā tóng阿童
- ér tóng儿童
- hái tóng孩童
- mù tóng牧童
- nǚ tóng女童
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wán tóng顽童
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- bā tóng巴童
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- bào tóng报童
- bǎng tóng榜童
- bái sǒu huáng tóng白叟黄童
- chōng tóng冲童
- chǐ huō tóu tóng齿豁头童
- chuán zhào tóng传诏童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- cūn tóng村童
- chāng míng tóng zǐ昌明童子
- cán jí ér tóng kāng fù zhōng xīn残疾儿童康复中心
词语组词