贪赃
词语解释
贪赃[ tān zāng ]
⒈ 旧指官吏受贿。
例他由于贪赃而入狱。
英take bribes; practise graft;
引证解释
⒈ 指官吏贪污受贿。
引《新唐书·唐临传》:“今 龄之(萧龄之 )贪赃狼扈,死有餘咎。”
《警世通言·苏知县罗衫再合》:“他若任所回来,盈囊满篋,必是贪赃所致。”
田汉 《关汉卿》第七场:“他对贪赃的官吏们刺得很有点儿斤两,可那跟咱们有啥相干呢?”
国语辞典
贪赃[ tān zāng ]
⒈ 贪取不应得的财物。
引《初刻拍案惊奇·卷二〇》:「天子与群臣议处,若是裴安卿是个贪赃刻剥,阿谀谄佞的,朝中也还有人喜他。」
《儒林外史·第二九回》:「荀大人因贪赃拿问了,就是这三四日的事。」
相关词语
- fēn zāng分赃
- tān lán贪婪
- tān wū贪污
- tān guān贪官
- tān xīn贪心
- tān tú贪图
- tān wán贪玩
- tān cái贪财
- tān liàn贪恋
- tān yù贪欲
- ài shì tān cái爱势贪财
- bìng zhuō ná zéi并赃拿贼
- biǎn tān lì bó变贪厉薄
- bèi tān倍贪
- bù tān wéi bǎo不贪为宝
- bào zāng jiào qū抱赃叫屈
- chái tān豺贪
- dào zāng盗赃
- dǎo zāng倒赃
- dí sī kuì tān涤私愧贪
- è zāng pí恶赃皮
- fàn zāng犯赃
- gǒu tān苟贪
- hái zāng还赃
- huái lù tān shì怀禄贪势
- hào jiǔ tān bēi好酒贪杯
- jiāo tān骄贪
- jiān zāng奸赃
- jì zāng寄赃
- jiān tān奸贪
- jī tān lì sú激贪厉俗
- jī tān激贪
词语组词