撒旦
词语解释
撒旦[ sā dàn ]
⒈ 基督教指魔鬼、恶魔。
英satan; shaitan, sheitan;
引证解释
⒈ 希伯来语的译音。意为“仇敌”或“魔鬼”。在犹太教和基督教的《圣经》中用作魔王的专称,说他时常诱惑人类犯罪作恶,专跟神和人类为敌。文艺作品中常作为恶徒的称呼。
引冰心 《到青龙桥去》:“从此严肃的军衣,成了赤血的标帜;忠诚的兵士,成了撒旦的随从。”
国语辞典
撒旦[ sā dàn ]
⒈ 基督教中指称魔鬼者。参见「撒但」条。
英语Satan or Shaitan
德语Satan, Teufel (S)
法语Satan
相关词语
- fù dàn复旦
- huā dàn花旦
- mí sa弥撒
- sā dàn撒旦
- sā dàn撒旦
- sā huǎng撒谎
- sā jiāo撒娇
- yuē dàn约旦
- yuán dàn元旦
- yī dàn一旦
- bó luó bēn ní sā zhàn zhēng伯罗奔尼撒战争
- bó luó bēn ní sā zhàn zhēng shǐ伯罗奔尼撒战争史
- bǔ dàn卜旦
- bǐng zhú dài dàn秉烛待旦
- bā dàn巴旦
- bā dàn xìng巴旦杏
- bēi dàn悲旦
- cì shā dàn刺杀旦
- cì dàn刺旦
- chí dàn迟旦
- chī hē lā sā吃喝拉撒
- chéng dàn乘旦
- chéng dàn城旦
- chéng dàn shū城旦书
- chūn dàn春旦
- chè dàn彻旦
- cháo dàn朝旦
- chū dàn初旦
- chá dàn搽旦
- cǎi dàn彩旦
- chén dàn晨旦
- diào náo niàng dàn调猱酿旦
词语组词