穰穰
词语解释
穰穰[ rǎng rǎng ]
⒈ 丰熟貌。
国语辞典
穰穰[ ráng ráng ]
⒈ 丰盛繁多的样子。
引《诗经·周颂·执竞》：「降福穰穰，降福简简。」
《史记·卷一二六·滑稽传·淳于髡传》：「五谷蕃熟，穰穰满家。」
穰穰[ rǎng rǎng ]
⒈ 众多的样子。
⒉ 纷乱的样子。
相关词语
- bù ráng不穰
- bái ráng白穰
- chóu ráng稠穰
- dōng guā ráng qīng huā东瓜穰青花
- dà ráng大穰
- fēng ráng丰穰
- fēn fēn ráng ráng纷纷穰穰
- fēi ráng飞穰
- fù ráng富穰
- fán ráng繁穰
- guān cái ráng zǐ棺材穰子
- huáng ráng ráng黄穰穰
- hào ráng浩穰
- jīn ráng金穰
- jí ráng ráng急穰穰
- jī ráng饥穰
- liù suì ráng，liù suì hàn六岁穰，六岁旱
- láo láo ráng ráng劳劳穰穰
- mián huā ráng zǐ棉花穰子
- nóng ráng农穰
- nào nào ráng ráng闹闹穰穰
- nào ráng ráng闹穰穰
- rén yān hào ráng人烟浩穰
- róu ráng柔穰
- rén chóu wù ráng人稠物穰
- rǎo ráng扰穰
- sōng ráng松穰
- shǔ ráng黍穰
- sāng ráng zhǐ桑穰纸
- sāng ráng桑穰
- tǔ ráng xì liú土穰细流
- táo ráng桃穰
词语组词