蒙瞢
拼音méng méng
注音ㄇㄥˊ ㄇㄥˊ
繁体矇瞢
词语解释
蒙瞢[ méng méng ]
⒈ 盲人。亦用作自谦之辞。
引证解释
⒈ 盲人。亦用作自谦之辞。
引宋 沉括 《除翰林学士谢宣召表》:“被日月之光,矇瞢为之有用;因天地之化,脩翱得以成材。”
相关词语
- ā méng阿蒙
- kè mēng课蒙
- méng mèi蒙昧
- méng chén蒙尘
- méng hùn蒙混
- méng ēn蒙恩
- méng lóng蒙胧
- méng xiū蒙羞
- méng tián蒙恬
- mēng piàn蒙骗
- méng shòu蒙受
- méng bì蒙蔽
- mí méng迷蒙
- méng miàn蒙面
- méng méng蒙蒙
- měng gǔ蒙古
- qǐ méng启蒙
- àn méng暗蒙
- àn méng méng暗蒙蒙
- wěng méng瞈蒙
- míng méng眳蒙
- biǎo méng zǐ表蒙子
- bèi zāi méng huò被灾蒙祸
- bèi zé méng xiū被泽蒙庥
- bèi méng被蒙
- pī shān méng jīng被苫蒙荆
- bì méng蔽蒙
- biāo méng彪蒙
- bù méng不蒙
- bāo méng苞蒙
- bāo méng包蒙
- bái méng méng白蒙蒙
词语组词