蛮裔
拼音mán yì
注音ㄇㄢˊ 一ˋ
繁体蠻裔
词语解释
蛮裔[ mán yì ]
⒈ 蛮荒之地。
引证解释
⒈ 蛮荒之地。
引《文选·王粲＜赠士孙文始＞诗》：“无曰蛮裔，不虔汝德。”
刘良 注：“无以为蛮夷荒裔之国不敬汝德。”
《明史·郑履淳传》：“以蛮裔为关门劲敌，以钱穀为黎庶脂膏。”
清 张际亮 《送云麓观察督粮粤东》诗：“天语监司乃大臣，古闻蛮裔多羣丑。”
相关词语
- ā mán阿蛮
- diāo mán刁蛮
- hòu yì后裔
- huá yì华裔
- mán gàn蛮干
- mán yí蛮夷
- mán zú蛮族
- mán huāng蛮荒
- mán hèng蛮横
- nán mán南蛮
- yě mán野蛮
- bié yì别裔
- biān yì边裔
- biān mán边蛮
- běi yì北裔
- bǎn dùn mán板楯蛮
- bǎi mán百蛮
- bái mán白蛮
- bà mán霸蛮
- bā mán八蛮
- bā yì八裔
- chù mán触蛮
- chǔ mán楚蛮
- chǔ guǎn mán xián楚管蛮弦
- chù dòu mán zhēng触斗蛮争
- chǒu yì丑裔
- chěng mán逞蛮
- cūn mán村蛮
- cūn mán hàn村蛮汉
- dú jǐn mán独锦蛮
- dòng mán动蛮
- dōng xiè mán东谢蛮
词语组词