蛮童
拼音mán tóng
注音ㄇㄢˊ ㄊㄨㄥˊ
繁体蠻童
词语解释
蛮童[ mán tóng ]
⒈ 亦作“蛮僮”。
⒉ 南方的童仆。
引证解释
⒈ 亦作“蛮僮”。南方的童仆。
引宋 梅尧臣 《茶磨》诗之二：“欲将雀舌成云末，三尺蛮童一臂旋。”
宋 陆游 《林亭书事》诗：“约束蛮僮收药富，催呼稚子晒书忙。”
相关词语
- ān tóng安童
- ā mán阿蛮
- ā tóng阿童
- diāo mán刁蛮
- ér tóng儿童
- hái tóng孩童
- mán gàn蛮干
- mán yí蛮夷
- mán zú蛮族
- mù tóng牧童
- mán huāng蛮荒
- mán hèng蛮横
- nán mán南蛮
- nǚ tóng女童
- tóng huà童话
- tóng nián童年
- tóng zhuāng童装
- tóng zǐ童子
- tóng xīn童心
- tóng yáo童谣
- tóng qù童趣
- tóng zhēn童真
- tóng xīng童星
- tóng gōng童工
- tóng shēng童声
- wán tóng顽童
- yě mán野蛮
- ào tóng傲童
- ān tú shēng tóng huà jí安徒生童话集
- biān mán边蛮
- bǎn dùn mán板楯蛮
- bǎi mán百蛮
词语组词