令箴
拼音lìng zhēn
注音ㄌ一ㄥˋ ㄓㄣ
词语解释
令箴[ lìng zhēn ]
⒈ 指帝王规戒臣下的诏令。
引证解释
⒈ 指帝王规戒臣下的诏令。
引宋 孙奕 《履斋示儿编·太宗戒官吏碑》：“太宗皇帝 御书‘尔俸尔禄，民膏民脂，下民易虐，上天难欺’四句，以戒监司守令，民到於今受其赐，德至渥也。盖本 蜀后主 孟氏 昶 颁令箴以箴戒宗人之词。”
相关词语
- chuán lìng传令
- èr líng贰令
- fā líng发令
- fǎ lìng法令
- hào lìng号令
- jìn lìng禁令
- kòu líng寇令
- kǒu lìng口令
- lìng zūn令尊
- lè lìng勒令
- líng hú令狐
- lìng pái令牌
- lìng rén令人
- mì lìng密令
- míng lìng明令
- mìng lìng命令
- nèi lìng内令
- pàn lìng判令
- qiáng lìng强令
- ruì lìng瑞令
- sī lìng司令
- wéi lìng违令
- xiàn lìng县令
- xià lìng下令
- zé lìng责令
- zhǐ lìng指令
- bù lìng不令
- bù lìng zhī不令支
- bù lìng ér xìn不令而信
- bù lìng布令
- biāo lìng标令
- biān lìng边令
词语组词